'ಅಮ್ಮಾ.. ನಿನ್ನ ಅತ್ಯಾಚಾರಿಗಳನ್ನು ನಾನು ಬಿಡೆನು': 30 ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಮಗನ ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ

ಆಗಸ್ಟ್ 11 ರಂದು ಬೆಳಗ್ಗೆ 42 ವರ್ಷದ ಸವಿತಾ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೊರಡಲು ತಯಾರಾಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ ವಕೀಲರಿಂದ ಫೋನ್ ಕರೆ ಬಂತು. ಸುಮಾರು 30 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಸವಿತಾಳ ಮೇಲೆ ಪದೇ ಪದೇ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಎಸಗಿದ ಇಬ್ಬರನ್ನು ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶ ಪೊಲೀಸರು ಬಂಧಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಆಕೆಗೆ ಬಂದ ಕರೆಯಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಲಾಯಿತು. ಈ ಘಟನೆ ನಡೆದಾಗ ಸವಿತಾಗೆ ಕೇವಲ 12 ವರ್ಷ. ತನ್ನ ಮೇಲೆ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಎಸಗಿದ್ದ ಪಾಪಿಗಳನ್ನು ಪೊಲೀಸರು ಬಂಧಿಸಿದ್ದಾರೆನ್ನುವ ಸುದ್ದಿ ಕೇಳಿ ಆಕೆ ದುಃಖ, ಸಂತೋಷ, ಕೋಪ - ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಮ್ಮೆ ಅನುಭವಿಸಿದಂತಾಗಿತ್ತು. ತನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡಿದವರನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಿ ಚಪ್ಪಲಿಯಿಂದ ಹೊಡೆಯುವ ಆಸೆ ಕೂಡ ಆಯಿತು. ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಸವಿತಾ ಅವರಿಗೆ ಈ ಸಂತೋಷದ ಸುದ್ದಿ ನೀಡಲು ಕಾರಣವಾಗಿದ್ದು ಅವರ ಮಗ. ಮೂವತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ತನ್ನ ತಾಯಿ ಮೇಲೆ ಅತ್ಯಾಚಾರವೆಸಗಿದವರನ್ನು ಪತ್ತೆ ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಸವಿತಾ ಅವರ ಮಗ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ.

ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಸವಿತಾ ಅವರು 13 ವರ್ಷದವಳಿದ್ದಾಗ ಮಗುವಿಗೆ ಜನ್ಮ ನೀಡಿದರು. ಆಕೆಗೆ ಡಿಎನ್‌ಎ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಿದಾಗ ಆರೋಪಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಮಗುವಿನ ತಂದೆಯಾಗಿದ್ದನು. ಇದರಿಂದ ಪೊಲೀಸರು ಆರೋಪಿಗಳನ್ನು ಬಂಧಿಸಲು ಸಹಾಯ ಕೂಡ ಆಯಿತು. ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಆರೋಪ ಹೊತ್ತಿರುವ ಇಬ್ಬರು ಪುರುಷರು (48 ವರ್ಷದ ಮೊಹಮ್ಮದ್ ರಾಜಿ ಮತ್ತು 51 ವರ್ಷದ ನಕಿ ಹಸನ್) ಸಹೋದರರು. ಸಂತ್ರಸ್ತೆಯ ಮಗ ಆರೋಪಿಗಳ ಪತ್ತೆಗೆ ದೊಡ್ಡ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಶಹಜಹಾನ್‌ಪುರದ ಹಿರಿಯ ಪೊಲೀಸ್ ಅಧೀಕ್ಷಕ ಎಸ್ ಆನಂದ್ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಅತ್ಯಾಚಾರ ನಡೆದು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ, ಪೊಲೀಸ್ ದೂರು ದಾಖಲಿಸಲು ಸವಿತಾಗೆ ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿದವರು ಅವರ ಮಗ. ಇದು ಅವರ ಕರುಣಾಜನಕ ಕಥೆ.

'ನೋಡ್ರೋ ಊರಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಹಕ್ಕಿ ಬಂದಿದೆ'

1994ರಲ್ಲಿ ಸವಿತಾ ಸೈಕಲ್ ಓಡಿಸುವುದನ್ನು ಕಲಿತಿದ್ದಳು. ಆಗ ಅವಳು 12 ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನವಳು ಮತ್ತು 7 ನೇ ತರಗತಿಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯಾಗಿದ್ದಳು. ಶಹಜಹಾನ್‌ಪುರ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಸಹೋದರಿ ಮತ್ತು ಸೋದರ ಮಾವನೊಂದಿಗೆ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಆಕೆಯ ತಂದೆ ಸೈನ್ಯದಲ್ಲಿದ್ದರು. ಆಕೆಯ ತಾಯಿ, ಇತರ ನಾಲ್ಕು ಸಹೋದರಿಯರು ಮತ್ತು ಇಬ್ಬರು ಸಹೋದರರು ಹರ್ದೋಯ್‌ನ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.

ಆರು ತಿಂಗಳವರೆಗೆ ನಿರಂತ ಅತ್ಯಾಚಾರ

ಒಂದು ಬೇಸಿಗೆಯ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ, ಸವಿತಾ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳೇ ಇದ್ದಳು. ಆಕೆಯ ಸೋದರ ಮಾವ ಸರ್ಕಾರಿ ನೌಕರನಾಗಿದ್ದಾಗ ಅವಳ ಸಹೋದರಿ ಶಿಕ್ಷಕಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಇವರಿಬ್ಬರು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ ರಾಜಿ ಮತ್ತು ಹಸನ್ ಎಂಬ ಇಬ್ಬರು ಹುಡುಗರು ಗೋಡೆ ಹಾರಿ ಆಕೆಯ ಮನೆಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ್ದಾರೆ.

"ಅವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ನನ್ನ ಬಾಯಿಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿದರು. ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ನನ್ನ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿದರು. ನಂತರ ಸುಮಾರು 45 ನಿಮಿಷಗಳ ಕಾಲ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಎಸಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಸವಿತಾ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. "ಕೃತ್ಯ ಮುಗಿದ ನಂತರ ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ಹೋಗಲು ಬಿಟ್ಟರು ಮತ್ತು ನಾನು ಯಾರಿಗಾದರೂ ಹೇಳಿದರೆ ಅವರು ನನ್ನ ಸಹೋದರಿಯನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವುದಾಗಿ ಬೆದರಿಕೆ ಹಾಕಿದರು'' ಸವಿತಾ ಈಗ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡರು. ಅವಳು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾಗಿದ್ದಾಗ ಇದು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಸಂಭವಿಸಿತು. ಮುಂದಿನ ಆರು ತಿಂಗಳವರೆಗೂ ಈ ಕೃತ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಸವಿತಾ ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳಿರಲಿಲ್ಲ.

ಅತ್ಯಾಚಾರ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ಕೆಲವು ತಿಂಗಳ ನಂತರ ಅವರಿಗೆ ಮೊದಲ ಋತುಚಕ್ರವಾಯಿತು. "ಅದು ಏನೆಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ," ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. "ಆ ಪುರುಷರು ನನಗೆ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಕಾರಣದಿಂದ ರಕ್ತಸ್ರಾವ ಸಂಭವಿಸಿದೆ ಎಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸಿದೆ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸವಿತಾ.

ಆರೋಪಿಗಳಿಂದ ಬಾಯಿಬಿಡದಂತೆ ಬೆದರಿಕೆ

ಆದರೆ ಮೊದಲ ಅವಧಿಯ ನಂತರ ಅವಳು ಎಂದಿಗೂ ರಕ್ತಸ್ರಾವವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅವಳು ಅಸ್ವಸ್ಥಳಾಗಿದ್ದಳು. ತಿನ್ನಲು ಅಥವಾ ಮಲಗಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಕೆಲವು ತಿಂಗಳ ನಂತರ ಅವಳು ಶಾಲೆಯನ್ನು ತೊರೆದಳು. ಅವಳು "ಪದೇ ಪದೇ ಮೂರ್ಛೆ ಬೀಳಲು" ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ, ಅವಳ ಸಹೋದರಿ ಅವಳನ್ನು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದಳು. ಆಕೆ ಗರ್ಭಿಣಿ ಎಂದು ವೈದ್ಯರು ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಆಗ ಕುಟುಂಬದ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಆಘಾತವಾಯಿತು. ಈ ವೇಳೆ ಸವಿತಾ ನಡೆದ ಘಟನೆ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದಾಳೆ.

12 ವರ್ಷ ಸವಿತಾ ವಯಸ್ಸಿನವಳು ಮೂರು ತಿಂಗಳ ಗರ್ಭಿಣಿಯಾಗಿದ್ದಳು ಮತ್ತು ಗರ್ಭಪಾತದಿಂದ ಅವಳು "ಬದುಕುಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ" ಎಂದು ವೈದ್ಯರು ಹೇಳಿದರು. ಪೊಲೀಸ್ ಕೇಸ್ ದಾಖಲಿಸುವಂತೆಯೂ ವೈದ್ಯರು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಅವರು ಅದನ್ನು ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ಸವಿತಾ ಅವರ ಸಹೋದರಿ ಮತ್ತು ಸೋದರ ಮಾವ ರಾಝಿ ಮತ್ತು ಹಸನ್ ಅವರ ಪೋಷಕರ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಏನಾಯಿತು ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಆದರೆ ಆರೋಪಿಗಳ ತಂದೆ ಅವರನ್ನು ನಂಬಲು ನಿರಾಕರಿಸಿದರು.

ಅದೇ ದಿನ ರಾತ್ರಿ ರಾಜಿ ಮತ್ತು ಹಸನ್ ಕಂಟ್ರಿ ಪಿಸ್ತೂಲ್‌ನೊಂದಿಗೆ ತಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನಲಾಗಿದೆ. "ಅವರು ನನ್ನ ಸಹೋದರಿ ಮತ್ತು ಸೋದರ ಮಾವನನ್ನು ಹೊಡೆದರು" ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದರು. "ನಾವು ಯಾರಿಗಾದರೂ ಹೇಳಿದರೆ ಅವರು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರನ್ನು ಕೊಂದು ನಮ್ಮ ಮನೆಯನ್ನು ಸುಡುವುದಾಗಿ ಬೆದರಿಕೆ ಹಾಕಿದರು" ಎಂದು ದು:ಖದಿಂದ ಸವಿತಾ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಹೆರಿಗೆಯಲ್ಲೂ ತೀವ್ರ ನೋವು ಅನುಭವಿಸಿದ ಸವಿತಾ

ಗಾಬರಿಯಿಂದ ಮೂವರೂ ತಮ್ಮ ಬ್ಯಾಗ್‌ಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಮರುದಿನ 160 ಕಿಮೀ ದೂರದ ರಾಂಪುರಕ್ಕೆ ಹೊರಟರು. ಆರು ತಿಂಗಳ ನಂತರ, ಹೆರಿಗೆ ಸನ್ನಿಹಿತವಾಗುವವರೆಗೂ ಸವಿತಾ ಅವರ ಸಹೋದರಿ ತಮ್ಮ ಪೋಷಕರಿಗೆ ಏನಾಯಿತು ಎಂದು ಹೇಳಲಿಲ್ಲ.

"ಅವರು ಮುಜುಗರಕ್ಕೊಳಗಾದರು," ಎಂದು ಸವಿತಾ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡರು. ವಿಷಯ ಗೊತ್ತಾದ ಬಳಿಕ "ನಾನು ಅವರ ಹೆಸರನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ನನ್ನ ತಂದೆ ಕೋಪಗೊಂಡಿದ್ದರು. ಜನರು ನನ್ನ ಗರ್ಭಾವಸ್ಥೆಯ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ್ದರಿಂದ ನಾನು ನಮ್ಮ ಹಳ್ಳಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗದಿರುವುದು ಉತ್ತಮ'' ಎಂದು ನನ್ನ ತಾಯಿ ನನಗೆ ಸಲಹೆ ನೀಡಿದಳು. ಅದರಂತೆ ಅವರು ಹಳ್ಳಿಗೆ ಹೋದರು.

ಹೆರಿಗೆ ನೋವು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಾಗ ಸವಿತಾ ಅವರಿಗೆ ಕೇವಲ 13 ವರ್ಷ. ರಾಂಪುರದಲ್ಲಿ ಚಳಿಗಾಲದ ದಿನ, ಅವಳು ತುಂಬಾ ನೋವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದಳು ಮತ್ತು ಸುಮಾರು 24 ಗಂಟೆಗಳ ಕಾಲ ಹೆರಿಗೆ ನೋವು ಅನುಭವಿಸಿದಳು ಎಂಬುದು ಅವಳಿಗೆ ಈಗ ನೆನಪಿದೆ.

ಸವಿತಾ ಮಗುವನ್ನು ನೋಡಲೇ ಇಲ್ಲ. "ಇದು ಸತ್ತಿದೆಯೋ ಅಥವಾ ಜೀವಂತವಾಗಿದೆಯೋ ನನಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದು ಹುಡುಗ ಅಥವಾ ಹುಡುಗಿ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ"ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. "ನನ್ನ ಸಹೋದರಿ ಈಗ ನಾನು ಇದನ್ನು ಮರೆತು ಮುಂದುವರಿಯಬೇಕು, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಯಾರೂ ನನ್ನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ನನ್ನ ಮಗುವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಕೇಳಲು ನನಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಆಕೆಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದದ್ದು ಮಗುವನ್ನು ಕೊಟ್ಟದ್ದು ಮಾತ್ರ''. ಸವಿತಾ ಅವಳಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ ಮಗುವನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು.

ಸವಿತಾ ಅವರ ಸಹೋದರಿ ಮತ್ತು ಸೋದರ ಮಾವ ಇದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಬೇರ್ಪಟ್ಟರು. "ಸೋದರ ಮಾವನ ಕುಟುಂಬವು ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಲು ಬಯಸಲಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಸವಿತಾ ಹೇಳಿದರು. ಸವಿತಾ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಆಕೆಯ ಸಹೋದರಿಯ ಜೀವನವೂ ನಾಶವಾಯಿತು.

ಸವಿತಾಗೆ ಮದುವೆ

ಸವಿತಾ ಮತ್ತು ಅವರ ಸಹೋದರಿ ರಾಂಪುರದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವಳು 1998 ರಲ್ಲಿ 10 ನೇ ತರಗತಿಯಿಂದ ಪದವಿ ಪಡೆದು ಶಾಲೆಗೆ ಮರಳಿದ್ದಳು. 2000 ರಲ್ಲಿ, ಅವಳು 18 ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಟ್ಟ ತಕ್ಷಣ, ಆಕೆಯ ಪೋಷಕರು ಮತ್ತು ಇತರ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರು ಅವಳಿಗೆ "ಮದುವೆ ಮಾಡಿದರು". ಅವಳ ಹೊಸ ಪತಿ ಅವಳ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಲು ಅನುಮತಿಸಲಿಲ್ಲ.

ಇದು ಅವಳ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷದ ಸಮಯವಾಗಿತ್ತು. ಅವರಿಗೆ ಹೊಸ ಜೀವನ ಸಿಕ್ಕಂತಾಗಿತ್ತು. "ನನ್ನ ಮಗು ಜನಿಸಿತು ಮತ್ತು ನಾನು ಕುಟುಂಬದೊಂದಿಗೆ ಕೆಲವು ಸಂತೋಷದ ವರ್ಷಗಳನ್ನು ಕಳೆದೆ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸವಿತಾ. ಆದರೆ 2006 ರಲ್ಲಿ ಆಕೆಯ ಪತಿ ಸವಿತಾ ಅವರ ಪೋಷಕರು ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಗ್ರಾಮದ ಯಾರೊಬ್ಬರ ಮೂಲಕ ಆಕೆಯ ಹಿಂದಿನ ಕಥೆಯನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡರು.

ಇದರಿಂದ ಕೋಪಗೊಂಡ ಪತಿ "ನಾಳೆ ನಿನ್ನ ಮೊದಲ ಮಗ ಆಸ್ತಿ ಕೇಳಲು ಬಂದರೆ ಏನ್ ಮಾಡೋದು? ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ನಾಚಿಕೆಯಾಗಲ್ಲವೇ. ಜನರು ಏನು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ?'' ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿ ತಿಂಗಳೊಳಗೆ ಸವಿತಾಳಿಗೆ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷದ ಮಗನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವಂತೆ ಹೇಳಿದ ಪತಿ.

"ಅವನು ನನ್ನ ಕಡೆಗೆ ನೋಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಮಾಡಿದ ಆಹಾರವನ್ನು ಅವನು ತಿನ್ನಲು ಬಯಸಲಿಲ್ಲ. ಅವನು ನನ್ನನ್ನು ಮುಟ್ಟಲು ಬಯಸಲಿಲ್ಲ'' ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ನೊಂದ ಮಹಿಳೆ ಸವಿತಾ.

ಮೊದಲನೇ ಮಗನನ್ನು ಕಂಡು ಮಿಡಿಯಿತು ತಾಯಿ ಹೃದಯ

ಸವಿತಾ ಮತ್ತು ಅವರ ಮಗ ರಾಂಪುರದಿಂದ ಲಕ್ನೋಗೆ ತೆರಳಿದರು. ಅವಳು ಅಪಾರ್ಟ್ಮೆಂಟ್ ಅನ್ನು ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಪಡೆದುಕೊಂಡರು. ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಳು. ಮೊದಲು ಮಾಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಮಾರಾಟಗಾರ್ತಿಯಾಗಿ, ನಂತರ ಹೊಲಿಗೆ ಕಲಿಯಲು ಮತ್ತು ಟೈಲರಿಂಗ್ ವ್ಯವಹಾರವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಅದು ಫಲಕಾರಿಯಾಗದಿದ್ದಾಗ, ಅವಳು ಪುಸ್ತಕದಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು.

2007 ರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬೆಳಗ್ಗೆ, ಅವಳು ತನ್ನ ಮನೆ ಬಾಗಿಲನ್ನು ತೆರೆದಾಗ ಅವಳ ಮನೆ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ 13 ವರ್ಷದ ಹುಡುಗ ನಿಂತಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡಳು. "ಅವನು ಯಾರೆಂದು ನಾನು ಕೇಳಿದೆ. ಅವನು ನನ್ನ ಮಗ ಎಂದು ಹೇಳಿದ. ನನಗೆ ನಂಬಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಅಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆ. ನಾನು ನನ್ನ ಮಗನನ್ನು ಮತ್ತೆ ನೋಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಎಂದಿಗೂ ಯೋಚಿಸಲಿಲ್ಲ''. ಸವಿತಾ ತನ್ನ ಮಗ ರಾಜು ಜೊತೆ ಒಂದಾದರು.

ಹುಟ್ಟುತ್ತಲೇ ತಾಯಿಯಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟ ಮಗ

ರಾಜು ತನ್ನ ತಾಯಿಯ ಬಳಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದ ಪ್ರಯಾಣವು ತೊಡಕುಗಳಿಂದ ತುಂಬಿತ್ತು. ಅವರು ಜನಿಸಿದ ನಂತರ ಸವಿತಾ ಅವರ ಗ್ರಾಮದ ಸಂಬಂಧಿಕರೊಬ್ಬರಿಗೆ ಆ ಮಗುವನ್ನು ಹಸ್ತಾಂತರಿಸಲಾಗಿತ್ತು.

ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ, ಅವರ ಸಾಕು ಪೋಷಕರು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ: ಮಗುವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಅವನನ್ನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ನಡೆಸಿಕೊಂಡರು. ಹಳ್ಳಿಯ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಅವನ ಪೂರ್ವಾಪರ ತಿಳಿದಿತ್ತು ಮತ್ತು ಅವನು 5 ನೇ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ, ಇತರ ಮಕ್ಕಳು ಅವನನ್ನು ಗೇಲಿ ಮಾಡಲು ಮತ್ತು ಅವನನ್ನು ಬೆದರಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.

ಸವಿತಾ ಮತ್ತು ಅವರ ಪತಿ 2006 ರಲ್ಲಿ ಬೇರ್ಪಟ್ಟರು. ಆಗ ರಾಜು ಅವರಿಗೆ 13 ವರ್ಷ. ಅವನ ತಾಯಿಯ ವಿಚ್ಛೇದನದ ಸುದ್ದಿಯು ರಾಜು ಹಳ್ಳಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದಾಗ ತಿಳಿಯಿತು. ಅವನ ಸಾಕು ಪೋಷಕರು ಅವನನ್ನು ಲಕ್ನೋಗೆ ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕಳುಹಿಸಿದರು. ರಾಜುಗೆ ಆತನ ತಾಯಿಯೊಂದಿಗೆ ವಾಸಿಸಲು ಹೇಳಿದರು.

ರಾಜು ಲಕ್ನೋಗೆ ಬಂದಾಗ ಸವಿತಾಗೆ 25 ವರ್ಷ. ರಾಜು ಅವಳ ಮಗನೊಂದಿಗೆ ಇರಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದನು. ತನ್ನ ಕೆಲಸದ ಜೊತೆಗೆ, ಸವಿತಾ ಕೂಡ ಶಾಲೆಗೆ ಮರಳಿದರು. 2010 ರಲ್ಲಿ ಸವಿತಾ 12 ನೇ ತರಗತಿಯಿಂದ ಪದವಿ ಪಡೆದರು. ಸವಿತಾ ಹಗಲಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು, ಸಂಜೆ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೆಲ ಮನೆಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. "ನನ್ನ ಜೀವವನ್ನು ಉಳಿಸುವ ಏಕೈಕ ವಿಷಯವೆಂದರೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿತ್ತು" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸವಿತಾ.

ದೂರು ದಾಖಲಿಸಲು ತಾಯಿಗೆ ಒತ್ತಾಯ

ರಾಜು ದೊಡ್ಡವನಾದಂತೆ ಸವಿತಾಳನ್ನು ತನ್ನ ತಂದೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಪದೇ ಪದೇ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದನು. ಈ ವೇಳೆ ಸವಿತಾ ಅವನನ್ನು ಹೊಡೆದು ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಆದರೂ ರಾಜು ತಂದೆ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳುವುದನ್ನು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ಅವನು ತನ್ನ ತಂದೆ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲೇಬೇಕು ಎಂದು ಒತ್ತಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದನು. ಒಂದು ದಿನ, ನಾನು ಹೇಳದಿದ್ದರೆ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಾಗಿ ಬೆದರಿಕೆ ಹಾಕಿದನು. ಆದ್ದರಿಂದ ನಾನು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಅವನನ್ನು ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡು ಏನಾಯಿತು ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದೆ. ಇದು 2019 ರಲ್ಲಿ ಪೊಲೀಸ್ ದೂರು ದಾಖಲಿಸಲು ರಾಜು ತನ್ನ ತಾಯಿಯನ್ನು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದನು.

"ಅವನು ನನಗೆ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದ 'ನಮ್ಮದಲ್ಲದ ತಪ್ಪಿಗೆ ನಾವೇಕೆ ನರಳುತ್ತಿದ್ದೇವೆ?'' ಎಂದು ಸವಿತಾ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. "ನಮ್ಮ ಸಂಬಂಧಿಕರು ಏನು ಹೇಳುತ್ತಾರೆಂದು ನಾನು ಹೆದರುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ರಾಜು 'ಇದುವರೆಗೆ ನಮಗೆ ಅರ್ಧ ಕಿಲೋ ಅಕ್ಕಿ ಕೊಟ್ಟಿರುವ ಸಂಬಂಧಿ ಯಾರು? ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ. ಹಾಗಿದ್ದಾಗ ನೀವು ಯಾಕೆ ಹೆದರುತ್ತಿದ್ದೀರಿ?' ಎಂದು ರಾಜು ಧೈರ್ಯ ತುಂಬಿದ. ಅವನು ಹೇಳಿದ್ದು ಸರಿ ಇತ್ತು ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದ ಸವಿತಾ ದೂರು ನೀಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು. ಜುಲೈ 2020 ರಲ್ಲಿ, ಸವಿತಾ ಮತ್ತು ರಾಜು ಶಹಜಹಾನ್‌ಪುರಕ್ಕೆ ಬಂದು ಸದರ್ ಬಜಾರ್ ಪೊಲೀಸ್ ಠಾಣೆಗೆ ನಡೆದ ತನ್ನ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳಿದಳು.

ಆರೋಪಿಗಳ ಪತ್ತೆ ಕಾರ್ಯಾರಂಭ

ಸದರ್ ಬಜಾರ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಪೊಲೀಸರು ಎಫ್‌ಐಆರ್ ದಾಖಲಿಸಲು ನಿರಾಕರಿಸಿದರು. ಯಾಕೆಂದರೆ ಸವಿತಾ ಬಳಿ ಆರೋಪಿಗಳ ಹೆಸರುಗಳು, ಫೋಟೋಗಳು ಅಥವಾ ಅವರ ಸಂಪರ್ಕ ಮಾಹಿತಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಜೊತೆಗೆ ಪ್ರಕರಣವು ತುಂಬಾ ಹಳೆಯದು ಮತ್ತು ಯಾವುದೇ ಸುಳಿವುಗಳಿಲ್ಲ ಎಂದು ಪೊಲೀಸರು ಹೇಳಿ ಕಳುಹಿಸಿದ್ದರು.

ಆದ್ದರಿಂದ, ಸವಿತಾ ಅವರು ವಕೀಲ ಮೊಹಮ್ಮದ್ ಮುಖ್ತಾರ್ ಖಾನ್ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿದರು. ಅವರು ಆಗಸ್ಟ್ 2020 ರಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯ ನ್ಯಾಯಿಕ ಮ್ಯಾಜಿಸ್ಟ್ರೇಟ್ ನ್ಯಾಯಾಲಯಕ್ಕೆ ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ಕೊಂಡೊಯ್ದರು. ಅಪರಾಧ ಪ್ರಕ್ರಿಯಾ ಸಂಹಿತೆಯ ಸೆಕ್ಷನ್ 156(3) ಅಡಿಯಲ್ಲಿ, ತನಿಖೆಗೆ ಆದೇಶಿಸಲು ಮ್ಯಾಜಿಸ್ಟ್ರೇಟ್‌ಗೆ ಅಧಿಕಾರ ನೀಡುತ್ತದೆ. ನ್ಯಾಯಾಲಯ ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಎಫ್‌ಐಆರ್‌ ದಾಖಲಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಆಗ್ರಹಿಸಿತು. ಮಾರ್ಚ್ 5, 2021 ರಂದು, ಅಪರಾಧದ 27 ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ, ಸವಿತಾ ಅತ್ಯಾಚಾರಕ್ಕಾಗಿ ಇಬ್ಬರು ಅಪರಿಚಿತ ಪುರುಷರ ವಿರುದ್ಧ ಎಫ್‌ಐಆರ್ ದಾಖಲಿಸಲಾಗಿದೆ. ನಂತರ ಪೊಲೀಸ್ ತನಿಖೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಠಾಣೆಯ ಇನ್‌ಚಾರ್ಜ್ ಆಗಿದ್ದ ಇನ್ಸ್‌ಪೆಕ್ಟರ್ ಮಂಗಲ್ ಸಿಂಗ್ ಇಬ್ಬರು ಆರೋಪಿಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಲಾರಂಭಿಸಿದರು.

ಇಬ್ಬರು ಆರೋಪಿಗಳ ಹುಡುಕಲಾರಂಭ

"ನಾನು ಹಳ್ಳಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದೆ. ಆರೋಪಿಗಳಿಬ್ಬರು ಅಲ್ಲಿಂದ ಎಸ್ಕೇಪ್ ಆಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಎಲ್ಲಿದ್ದಾರೆಂದು ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದು ಮುಸ್ಲಿಂ ಕಾಲೋನಿಯಾಗಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಹಿಂದೂ ಪೊಲೀಸರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ನಾನು ಪೊಲೀಸ್ ಮಿತ್ರರ [ಮಾಹಿತಿದಾರರ] ಸಹಾಯದಿಂದ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿತ್ತು.

ಸವಿತಾ ಕೂಡ ಆರೋಪಿಗಳ ಪತ್ತೆಗೆ ಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರು ಇನ್ಸ್‌ಪೆಕ್ಟರ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಅವರ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ಫಲ ನೀಡಿತು. ಎಫ್‌ಐಆರ್ ದಾಖಲಾದ ಸುಮಾರು 25 ದಿನಗಳ ನಂತರ, ಸಹೋದರರಾದ ರಾಜಿ ಮತ್ತು ಹಸನ್, ಶಹಜಹಾನ್‌ಪುರದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಾರ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವುದು ಅವರಿಗೆ ಪತ್ತೆಯಾಯಿತು. ಆದರೆ ಟ್ರಕ್ ಡ್ರೈವರ್‌ಗಳಾಗಿಯೂ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಪುರುಷರು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರು, ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರನ್ನು ಪತ್ತೆಹಚ್ಚುವುದು ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿತ್ತು.

ಸವಿತಾ ಶಹಜಹಾನ್‌ಪುರದ ಅನೇಕ ಮೆಕ್ಯಾನಿಕ್ ಅಂಗಡಿಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರು, ಪುರುಷರ ಇರುವಿಕೆಯನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು. ಒಬ್ಬ ಮೆಕ್ಯಾನಿಕ್ ಅವಳಿಗೆ ರಾಜಿಯ ಫೋನ್ ನಂಬರ್ ಕೊಟ್ಟ. ಅವಳು ಅವನಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ ತನ್ನನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಂಡಳು.

ರಾಜಿ ತಕ್ಷಣ ಆಕೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿದ ಮತ್ತು 'ಓಹ್, ನೀವು ಇನ್ನೂ ಜೀವಂತವಾಗಿದ್ದೀರಿಯೇ' ಎಂದು ಕೇಳಿದನು. ಅವಳು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ನೀಡಿ "ನಾನು ಜೀವಂತವಾಗಿದ್ದೇನೆ. ಈಗ ಸಾಯುವ ಸರದಿ ನಿನ್ನದು ಎಂದು ಹೇಳಿ ನಾನು ಕಾಲ್ ಕಟ್ ಮಾಡಿದೆ. ಅವರು ನನಗೆ ಹಲವು ಬಾರಿ ಕರೆ ಮಾಡಿದರು. ಆದರೆ ನಾನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ನಿರಾಕರಿಸಿದೆ'' ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸವಿತಾ.

ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಎದುರಾದ ಸಾಕ್ಷ್ಯ ಸಂಗ್ರಹದ ಸವಾಲು

ಸವಿತಾ ರಾಜಿಯ ಫೋನ್ ನಂಬರ್ ಅನ್ನು ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ರವಾನಿಸಿದ್ದಾರೆ. ನಂತರ ಇನ್‌ಸ್ಪೆಕ್ಟರ್ ಸಿಂಗ್ ರಾಜಿ ಅವರನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಬಳಿಕ ಅಪಘಾತ ಪ್ರಕರಣದ ನೆಪದಲ್ಲಿ ರಾಜಿಗೆ ಪೊಲೀಸ್ ಠಾಣೆಗೆ ಬರಲು ಪೊಲೀಸರು ಹೇಳಿದರು. ಈ ಮೂಲಕ ರಾಜಿ ಮತ್ತು ಹಸನ್ ಪೊಲೀಸ್ ಠಾಣೆಗೆ ಹಾಜರಾದರು. ಆದರೆ ಅವರೇ ಆರೋಪಿಗಳು ಎಂದು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪೊಲೀಸರು ಹರಸಾಹಸ ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಇಷ್ಟು ಹಳೆಯ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ, ಸಾಕ್ಷ್ಯ ಸಂಗ್ರಹವು ದೊಡ್ಡ ಸವಾಲಾಗಿತ್ತು. ಕೊನೆಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ ಕಂಡಿದ್ದು ಸವಿತಾ ಮಗ ರಾಜು.

ಜೂನ್ 2021 ರಲ್ಲಿ, ಪೊಲೀಸರು ರಾಜು ಮತ್ತು ಇಬ್ಬರಿಂದ ಡಿಎನ್‌ಎ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದರು. ಏಪ್ರಿಲ್ 2022 ರಲ್ಲಿ, ಪರೀಕ್ಷಾ ಫಲಿತಾಂಶವು ಹಸನ್ ಅವರ ಡಿಎನ್ಎ ರಾಜು ಅವರ ಡಿಎನ್ಎಗೆ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದೆ. ರಾಜು ಅವರ ತಂದೆ ಹಸನ್ ಎಂದು ಖಾತರಿ ಪಡಿಸಿದೆ. ಡಿಎನ್ಎ ವರದಿಗೂ ಮುನ್ನ ಇಬ್ಬರು ಸಹೋದರರು ಪರಾರಿಯಾಗಿದ್ದರು. ಕೊನೆಗೂ ಅವರನ್ನು ಹೈದರಾಬಾದ್‌ನಲ್ಲಿ ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚಲಾಯಿತು. ಆಗಸ್ಟ್ 3 ರಂದು ರಾಜಿ ಮತ್ತು ಆಗಸ್ಟ್ 10 ರಂದು ಹಸನ್ ಅವರನ್ನು ಬಂಧಿಸಲಾಗಿದೆ. ಹಸನ್ ಕೂಡ "ಅಪರಾಧವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ" ಎಂದು ಇನ್‌ಸ್ಪೆಕ್ಟರ್ ಸಿಂಗ್ ರಾಜಿ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಸದ್ಯ ಇಬ್ಬರೂ ನ್ಯಾಯಾಂಗ ಬಂಧನದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ.

ಸದ್ಯ ಸವಿತಾ ಅವರ ಕರಾಳ ದಿನಗಳು ಅಂತ್ಯ ಕಂಡಿವೆ. ಸವಿತಾ ಅವರು ನ್ಯೂಸ್‌ಲಾಂಡ್ರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ರಾಜು ಮಾಧ್ಯಮಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಲು ಬಯಸಲಿಲ್ಲವಾದರೂ ಸವಿತಾ ತಮ್ಮ ಜೀವನದ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. "ಯಾರು ಏನೇ ಹೇಳಿದರೂ ನಾನು ನನ್ನ ಹೋರಾಟ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಹಕ್ಕಿಗಾಗಿ ಹೋರಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ನನ್ನ ಕಥೆಯು ಇತರ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಮಾತನಾಡಲು ಧೈರ್ಯವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ. ಎಂದು ಸವಿತಾ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.

ಸಂತ್ರಸ್ತೆ ಮತ್ತು ಆಕೆಯ ಮಗನ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಅವರ ಗುರುತುಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಇದರಲ್ಲಿ ಬದಲಾಯಿಸಲಾಗಿದೆ.

English summary

Uttar Pradesh Rape Case: Shahjahanpur police have identified the accused who raped the mother through the son's DNI test.