ಕನ್ನಡಿ, ನನ್ನೊಡನಾಡಿ
-
ಅಲಮೇಲು
ಅಯ್ಯಂಗಾರ್
(ಸಾರಾಟೋಗಾ, ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾ)
ಸೊರಗಿ, ಎಷ್ಟು ರಮಿಸಿದರೂ ಪಟ್ಟು ಬಿಡದೆ
ರೆಚ್ಚೆ ಹಿಡಿದಿದ್ದ ಹಸುಗೂಸಿನ ಮುಖಕೆ
ರಮಿಸಲೆಂದು ಕನ್ನಡಿಯ ಹಿಡಿದರು ಅಮ್ಮ;
ಪ್ರತಿಫಲಿಸಿದ ಬಿಂಬವ ಕಂಡು ಬೆರಗಾಗಿ ನಕ್ಕಿತಾ ಮಗು
ತಾನೂ ನಕ್ಕಿತು ನನ್ನೊಡನಾಡಿ ಕನ್ನಡಿ !
ನಾ
ಕಣ್ಣು
ಮಿಟುಕಿಸಿದರೆ
ತಾನೂ
ಮಿಟುಕಿಸಿ,
ಕೈಯ್ಯ
ಚಾಚಿದರೆ
ತಾನೂ
ಚಾಚಿ,
ಮುಟ್ಟ
ಹೋದರೆ
ಕೈಗೆಟುಕದ
ಈ
ವಿಸ್ಮಯಕ್ಕೆ
ದಿಙ್ಮೂಡಳಾದೆ;
ಅಂದು,
ಮಾತಿಲ್ಲದೆಯ
ನನ್ನ
ಸಂತೈಸಿದ
ಕನ್ನಡಿ-
ಇಂದು
ನನ್ನೆಲ್ಲ
ಗುಟ್ಟುಗಳನರಿತ
ಒಡನಾಡಿ
!
ಎಳೆತನದಲ್ಲಿ
ಅಮ್ಮ
ಜಡೆಗಳೆರಡನು
ಬಿಗಿದು
ಹೆಣೆದು,
ಒದ್ದೆ
ಸೆರಗಿನಲಿ
ಮುಖ
ಒರಸಿ,
ಹಣೆಗೆ
ಬೊಟ್ಟಿಟ್ಟು,
ಕನ್ನಡಿಯ
ಹಿಡಿದಾಗ
ಮನವ
ಮಾರುಗೊಳಿಸಿತ್ತು-
ಹೊಸ
ರಿಬ್ಬನ್ನು
ಲೋಲಾಕುಗಳ
ಚಂದ
!
ಯೌವನದುಯ್ಯಾಲೆಯಲಿ
ಜೋಕಾಲಿಯಾಡುತ್ತ,
ಬಗೆ
ಬಗೆಯ
ಕನಸುಗಳ
ಬಣ್ಣದಲಿ
ತೇಲುತ್ತ,
ಮುಂಗುರುಳ
ತೀಡಿ
ಬರಲಿರುವ
ಮನ್ಮಥನದಾರೋ
?-
ಎಂದು
ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕಾಗ
ತಾನೂ
ನಕ್ಕಿತು
ನನ್ನೊಡನಾಡಿ
ಕನ್ನಡಿ
!
ಮಧ್ಯ
ವಯಸ್ಸು...
ವರ್ಷ
ಹಲವಾರು
ಸಂದಿತ್ತು;
ಮಕ್ಕಳೆರಡಾಗಿ
ಸಂಸಾರ
ಸಾಗರದಲ್ಲಿ
ನಲುಗಿ,
ಮುಖದಲ್ಲಿ
ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ
ಇಣುಕಿ
ಹಾಕಿದ
ಕಾಕರೇಖೆಗಳ
ಮೇಕಪ್ಪಿನಲಿ
ಮುಚ್ಚಲೆಣಿಸಿದ
ನನ್ನ
ವ್ಯರ್ಥ
ಸಾಹಸಗಳ
ಕಂಡು
ನಕ್ಕಿತು
ನನ್ನೊಡನಾಡಿ
ಕನ್ನಡಿ
!
ಇಂದು
ಐವತ್ತರ
ಹೊಸ್ತಿಲಲಿ
ನಿಂತು,
ಕನ್ನಡಿಯ
ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ
ಹಿಡಿದಾಗ
ನಾ
ಕಾಣ
ಬಯಸುವುದು-
ಮುಂಗುರುಳು,
ಮಿನುಗು
ಕಣ್ಣಿನ
ಬಾಹ್ಯ
ಸೌಂದರ್ಯವನಲ್ಲ
ಹಿಡಿಯ
ಬಯಸುವೆ
ನಾ
ನನ್ನಂತರಂಗಕ್ಕೆ
ಕನ್ನಡಿ
!!