ನಮ್ ಅದೃಷ್ಟ, ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಅಂಥಾದ್ದೇನೂ ಆಗಿಲ್ಲ!
ಒಂಬತ್ತು ವರ್ಷದ ಮೈಕಲ್ ಸೈಕಲ್ಲನ್ನು ಅರ್ಧ ಪೆಡಲ್ ತುಳಿದುಕೊಂಡು ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಆಟ ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡು, ಬಟ್ಟೆಯನ್ನೆಲ್ಲ ಕೊಳೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಏದುಸಿರು ಬಿಡುತ್ತ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಬಂದ. ಅವನ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಏನೋ ಖುಷಿ, ಹುಡುಗ ಏನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬೆಳೀತಿದ್ದಾನೆ, ತುಂಬಾ ಆಕ್ಟೀವ್ ಆಗಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು.
"ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಹೋದೋನು ಈಗ ಬರ್ತಾ ಇದ್ದೀಯಾ, ಇಷ್ಟೊತ್ತು ಎಲ್ಲಿದ್ದಿ? ಏನೇನು ಆಟವಾಡಿದಿ, ಎಷ್ಟೆಷ್ಟು ಜನ ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್ ಆದ್ರು?" ಅಂತ ಅಪ್ಪ ಮಗನನ್ನು ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಕೂಡಿಸಿಕೊಂಡು ಮುದ್ದು ಮಾಡುತ್ತ ಕೇಳಿದ.
ತಾನು ಆಡಿತ ಆಟಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಹೇಳುತ್ತ, ತನ್ನ ಲಿಸ್ಟಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್ ಹೆಸರನ್ನೆಲ್ಲ ಹೆಸರಿಸುತ್ತ ಇದ್ದಾಗ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಏನೋ ಸಂತೋಷ. ಇಬ್ಬರೂ ನಲಿದಾಡಿಬಿಟ್ಟರು.
ಕೊನೆಗೆ, ಮೈಕಲ್ ಪಕ್ಕದ ಮನೆ ಸ್ವೀಟಿಯ ಹೆಸರನ್ನೂ ಹೇಳಿ, ತಾವಿಬ್ಬರೂ ತುಂಬಾ ಕ್ಲೋಸ್ ಫ್ರೆಂಡ್ಸಾಗಿದ್ದು, ತಾನು ದೊಡ್ಡವನಾದ ಮೇಲೆ ಆಕೆಯನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿದ.
ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಬೆಚ್ಚಿಬಿದ್ದರೂ ತೋರಗೊಡದೆ, ಮಕ್ಕಳಾಟವಲ್ಲ ಏನೇನೋ ಹೇಳತಿರ್ತಾವೆ ಮುಂಡೇವು ಎಂದು ತಮಗೆ ತಾವೇ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು.
ನಂತರ ತಮಾಷೆಯಾಗಿ, "ಅಲ್ಲೋ ಮೈಕಲ್, ನೀನು ಸ್ವೀಟಿ ಮದುವೆಯಾದ ಮೇಲೆ ಜೀವನ ಹೇಗೆ ಸಾಗಿಸುತ್ತೀರಿ, ಖರ್ಚಿಗೇನು ಮಾಡುತ್ತೀರಿ" ಎಂದು ಮುತ್ತು ಕೊಡುತ್ತ ತಾಯಿ ಕೇಳಿದಳು.
"ಅಯ್ಯೋ, ಅದಕ್ಯಾಕೆ ಚಿಂತೆ ಮಾಡಬೇಕು. ಹ್ಯಾಗಿದ್ರೂ ನೀವು ತಿಂಗಳಿಗೆ 500 ರು. ಪಾಕೆಟ್ ಮನಿ ಕೊಡ್ತೀರಿ, ಆಕೆಗೂ ಅಷ್ಟೇ ಪಾಕೆಟ್ ಮನಿ ಕೊಡ್ತಾರೆ. ಹೇಗೋ ಜೀವನ ಸಾಗಿಸುತ್ತೀವಿ" ಅಂತ ಮುದ್ದುಮುದ್ದಾಗೇ ಹೇಳಿದ ಮೈಕಲ್.
"ಅಲೆಲೆಲೆಲೆ... ಮುಂದೆ ಮಗುವಾದ್ರೆ ಏನು ಮಾಡ್ತೀರಿ?" ಅಂತ ಅಮ್ಮ ಕಿವಿ ಹಿಂಡುತ್ತಲೇ ತುಂಟತನದಿಂದ ನಗುನಗುತ್ತ ಕೇಳಿದಳು.
"ಯಪ್ಪೋ, ನಾವಿಬ್ರೂ ಅದೃಷ್ಟವಂತರು, ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಅಂಥಾದ್ದೇನೂ ಆಗಿಲ್ಲ" ಅಂದವನೇ ತೊಡೆಯ ಮೇಲಿಂದಿಳಿದು ತನ್ನ ಕೋಣೆಗೆ ಓಡಿದ. ಅಮ್ಮ ಅಪ್ಪ ಸ್ತಂಭೀಭೂತರಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದರು. [ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿ ಜೋಕ್ಸ್]