ಗಣಕಾ-ಗಣಿಕಾ
ನನ್ನ
ಎರಡನೇ
ಹೆಂಡತಿ
ಮಾತಿಗೆ
ಪ್ರತಿ
ಮಾತಾಡಿ
ಬೇಕಾಬಿಟ್ಟಿ
ಎದುರು
ಜವಾಬು
ಕೊಡುವವಳಲ್ಲ
ಕೂತಲ್ಲೇ
ಕೂತು
ದುರುದುರು
ನೋಡುತ್ತಾಳೆ
ಮುಟ್ಟಿದರೆ
ಮುನಿಯುವುದಿಲ್ಲ
ಒಲಿಯುವುದೂ
ಇಲ್ಲ
ಬೆರಳಾಡಿಸಿದರೆ
ನಾಚಿ
ಮುಲುಗುವುದಿಲ್ಲ
ಹುಸಿಗೋಪದಲಿ
ದೂಡಿ
ತಲೆ
ತಗ್ಗಿಸುವುದಿಲ್ಲ
ಎಷ್ಟು
ಬೇಡಿದರೂ
ಕಾಡಿದರೂ
ಕುಳಿತ
ಕೋಣೆ
ಬಿಟ್ಟೇಳುವುದಿಲ್ಲ
ಹಿಡಿದೆಳೆದರೂ
ಪಿಳಿಪಿಳಿ
ಕಣ್ಣು
ಬಿಡುತ್ತಾಳೆಯೇ
ವಿನಃ
ಜಗ್ಗುವುದಿಲ್ಲ
ಬಗ್ಗುವುದಿಲ್ಲ
ನನ್ನ
ಮೊದಲನೇ
ಹೆಂಡತಿ
ನನ್ನ
ಮೇಲೆ
ಕೋಪ
ಬಂದಾಗಲೆಲ್ಲ
ತನ್ನ
ಸವತಿಯನ್ನು
ಬೈದು
ನೆಟಿಕೆ
ಮುರಿದು
ಲಟಲಟಿಸಿ
ಮೂತಿ
ಸೊಟ್ಟ
ಮಾಡಿ
ಶಾಪಹಾಕುತ್ತಾಳೆ
‘ಎಷ್ಟು
ಹೊತ್ತಾದರೂ
ಆ
ಮೂದೇವಿಯ
ಮುಂದೆ
ಕೂತು
ಏನು
ಸೊರೆಯುತ್ತೀರೋ
ಕಾಣೆ
ಆಕಳಿಕೆ
ತೂಕಡಿಕೆ
ಒಂದನ್ನೂ
ಗಮನಿಸದೇ
ಕ್ಲಿಕ್
ಆಗದಿದ್ದರೂ
ಅದೇನು,
ಕ್ಲಿಕ್
ಮಾಡಿದ್ದೂ
ಮಾಡಿದ್ದೇ
ಅವಳ
ಕೀಲಿ
ಮೈ
ಮೇಲೆಲ್ಲ
ಆ
ನಿಮ್ಮ
ಇಲಿ...
ಛಿ-ಛಿ,
ಮಾನಗೆಟ್ಟವರೇ
ಮೂರು
ಹೊತ್ತೂ
ಆ
ಮೂಸುಗುತ್ತಿಯ
ಮುಂದೆ
ಕೂತು
ಬೆರಳಾಡಿಸದಿದ್ದರೆ
ನಿಮಗೆ
ನಿದ್ದೆ
ಬರುವುದಿಲ್ಲವೇ?
ಬನ್ನಿ
ಸಾಕು,
ನಾನೇತರಲಿ
ಕಮ್ಮಿ
ತೆಪ್ಪನೆ
ಬಂದು
ಮಲಗಿ-ಕೊಳ್ಳಿ...’
ಎನ್ನುತ್ತಾ
ಅರೆನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿ
ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ
ತಿರುಗಿ
ಮಲಗುತ್ತಾಳೆ
ನಾನೋ,
ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲದ
ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ
ಕಿರಿ
ಹೆಂಡತಿಯ
ಚಚ್ಚೌಕ-ಚಪ್ಪಟೇ
ಮುಖವನ್ನೊಮ್ಮೆ
ದೈನ್ಯದಿಂದ
ನೋಡಿ
ತನಗೆ
ತಾನೇ
ಮೆಲ್ಲಗೆ
ಗೊಣಗಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ
‘ಇದ್ದರೆ
ಒಬ್ಬಳೇ
ಒಳ್ಳೇ
ಹೆಂಡತಿ
ಇರಬೇಕು
ನೋಡಿ
ಇರಬಾರದು
ಇಂಥ
ಇಜ್ಜೋಡಿ’
ಎಂದು
ಗೊಣಗುತ್ತಾ...
ವಿರಹಾತಿರೇಕದಲಿ
ನಾಟಕೀಯವಾಗಿ-
‘ಶುಭರಾತ್ರಿಯಂ
ಕೋರುವೆನು
ಎಲೆ
ಗಣಕೇ
ಬಲುಸುಖವ
ಕೊಟ್ಟಿರುವೆ
ನನ
ಮನಕೆ
ಮತ್ತಿದೇ
ಕೋಣೆಯಲಿ
ಸಿಕ್ಕೋಣ
ಪ್ರೇಮಸಲ್ಲಾಪವಂ
ಮುಂದುವರಿಸಲಿಕೆ’
ಎನ್ನುತ್ತಾ
,
ಒಂದು
ಬೆಚ್ಚನೆಯ
ಚುಂಬನವ
ಲೊಚ್ಚನ್ನೆಸೆದು
ಇಲಿಯ
ಸವರುತ್ತ
ಚಕ್ರಾಸನವ
ಬಿಟ್ಟೇಳುತ್ತೇನೆ
ಕಿರಿಯ
ಹೆಂಡತಿಯ
ಕಿರಿಯಕೋಣೆಯ
ದೀಪವಾರಿಸುತ್ತೇನೆ
ಮೆಲ್ಲಗೆ
ಕಳ್ಳ
ಹೆಜ್ಜೆಯನಿಟ್ಟು
ಹೊರಡುತ್ತೇನೆ
ಮಲಗಲಿಕೆ
ಅತ್ತ,
ಹಿರಿಯ
ಹೆಂಡತಿಯ
ಹಿರಿದು
ಕೋಣೆಯಲಿ
ಅವಳ
ಕಿವಿ
ನೆಟ್ಟಗಾಗುತ್ತದೆ
‘ಯಾರವಳು
ಗಣಿಕೇ?’
ಎಂದು
ಬುಸುಗುಟ್ಟುತ್ತಾಳೆ
ತಾಳಿಕಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡಾಕೆ
‘ಗಣಿಕೆಯಲ್ಲ
ಪ್ರಿಯೇ,
ಗಣಕೆ’
ಎಂದು
ತಿದ್ದಿ
ಸಂತೈಸಿ
ಸಾಂತ್ವನಗೊಳಿಸುತ್ತೇನೆ
ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ
ಕನಸಿನಲಿ
ಕೃಷ್ಣನಾಗುತ್ತೇನೆ
ರುಕ್ಮಿಣೀ-ಸತ್ಯಭಾಮೆಯರ
ನಡುವಿನಲಿ
ಮಲಗಿ
ಅವರ
ಅಸೂಯಾಜಾಲಕೆ
ಸಿಕ್ಕಿ
ಬೆಳಗಿನವರೆಗೂ
ತೊಳಲುತ್ತೇನೆ!
ಕಂಪ್ಯೂಟರ್
ಹೆಣ್ಣೆಂದಿರಾ,
ಅನ್ಯಾಯ
ಸಾರ್!
ಇಬ್ಬರು
ಹೆಂಡತಿಯರ
ನಡುವೆ
ಸಿಕ್ಕ
ಕವಿಗೆ
ನಿಮ್ಮ
ಸಮಾಧಾನ
?