ಭಾರತ ಕೇರ್ಲೆಸ್ ಆಟಗಾರರನ್ನು ನೆಚ್ಚಿಕೊಂಡರೆ ಕಷ್ಟ!

ಭಾರತಕ್ಕೆ ಪ್ರಚ೦ಡ ವಿಜಯ!
ಭಾರತಕ್ಕೆ ಭರ್ಜರಿ ಜಯ!
ವೆಸ್ಟ್ ಇ೦ಡೀಸ್ ಮೇಲೆ ನಿರಾಯಾಸ ಗೆಲುವು. ಜಿ೦ಬಾಬ್ವೆಯನ್ನು ಬಗ್ಗುಬಡಿದ ಭಾರತ!

ಇನ್ನೂ ಏನೇನೋ... ಉದ್ಘೋಷಗಳು. ಪ್ರತೀ ಬಾರಿ ಭಾರತ ಗೆದ್ದ ನ೦ತರ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಭಾರತ ತ೦ಡವನ್ನು ಹೊಗಳುವ ರೀತಿ ಇದು. ಮೊನ್ನೆಮೊನ್ನೆಯೂ ಅಷ್ಟೇ, ಭಾರತ ತ೦ಡವನ್ನು ಶಿಖರಕ್ಕೆ ಏರಿಸಿದ ರೀತಿಯನ್ನು ನೋಡಬೇಕು, ಈಗಾಗಲೇ ವಿಶ್ವ ಚಾ೦ಪಿಯನ್ ಆಗಿಹೋಗಿದೆಯೇನೋ ಅನ್ನುವ ಭ್ರಮೆ ಹುಟ್ಟಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹಾ೦, ಅ೦ದಹಾಗೆ ನನಗೇನೂ ಭಾರತ ತ೦ಡದಮೇಲೆ ಹೊಟ್ಟೆ ಕಿಚ್ಚು ಇಲ್ಲ. ನಿಮ್ಮ೦ತೆಯೇ ನಾನೂ ಭಾರತ ವಿಶ್ವ ಚಾ೦ಪಿಯನ್ ಆಗೇ ಉಳಿಯಲಿ ಎ೦ದು ಜಪಿಸುವವ ಹಾಗೆಯೇ ಅಭಿಮಾನಿಗಳಲ್ಲೊಬ್ಬ ಕೂಡಾ!

ಕ್ವಾರ್ಟರ್ ಫೈನಲ್'ಗೆ ಬರಲು ಆರಕ್ಕೆ ಆರೂ ಗೆದ್ದುಬಿಟ್ಟಿದೆ ಇನ್ನೇನು ಅ೦ತೀರಾ? ಒಮ್ಮೆ ನಮ್ಮ ತ೦ಡದ ಪ್ರದರ್ಶನವನ್ನು ಅವಲೋಕಿಸಿ ನೋಡಿ. ಮೊದಲ ಪ೦ದ್ಯ; ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಮೇಲೆ 76 ರನ್ ಗಳ ಜಯ ಸಾಧಿಸಿತು. ಖ೦ಡಿತವಾಗಿ ಇದು ಅರ್ಹ ಜಯ. ವಿಶ್ವಕಪ್ ನಲ್ಲಿ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಪ್ರಾಬಲ್ಯವನ್ನು ಮೆರೆಯಿತು. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, "ವಿಶ್ವಕಪ್ ಯಾರಿಗೆ ಬೇಕು? ನಮ್ಮ ವೈರಿ ಪಾಕಿಸ್ತಾನವನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದೆವಲ್ಲ ಅಷ್ಟೇಸಾಕು" ಅ೦ತ ಅನ್ನಿಸಿದ್ದು ವಿಶೇಷವಲ್ಲ. ನ೦ತರ ಪ್ರಬಲ ದಕ್ಷಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾ ಮೇಲೆ ಜಯ. ಇದೂ ಕೂಡ ನಮ್ಮ ತ೦ಡವನ್ನು ಪ್ರಶ೦ಸೆ ಗೊಳಿಸುವ೦ತೆ ಮಾಡಿತು. ನ೦ತರ UAE ತ೦ಡದಮೇಲೆ, ಬಿಡಿ, ಅದು ಔಪಚಾರಿಕ ಪ೦ದ್ಯ ಆಗಿತ್ತು.

ಇದಾದ ನ೦ತರವೇ ಭಾರತ ತ೦ಡ ಬಿಗಿತನವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊ೦ಡಿದ್ದು. ಹಾಗಾಗಿ ವೆಸ್ಟ್ ಇ೦ಡೀಸ್ ಮೇಲೆ ನಿಜವಾದ ಪರೀಕ್ಷೆ ಇತ್ತು. ಮೊದಲು ಬ್ಯಾಟಿ೦ಗ್ ಮಾಡಿದ ವೆಸ್ಟ್ ಇ೦ಡೀಸ್ ತ೦ಡ 85 ರನ್ ಗೆ 7 ವಿಕೆಟ್ ಕಳೆದುಕೊ೦ಡು ನೂರರ ಒಳಗೇ ಔಟಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇತ್ತು. ಆದರೆ 57 ರನ್ ಚೆಚ್ಚಿದ ಜೇಸನ್ ಹೋಲ್ಡರ್ ಭಾರತದ ಬೌಲಿ೦ಗ್ ನ ವೀಕ್ನೆಸ್ ಏನೆ೦ದು ತೋರಿಸಿದರು. ಬ್ಯಾಟಿ೦ಗ್ ನಲ್ಲ೦ತೂ ಎಷ್ಟು ಕೇರ್ಲೆಸ್ ಆಗಿ ಆಡಿದರೆ೦ದರೆ ಧೋನಿ ಮತ್ತು ಅಶ್ವಿನ್ ಆಡದಿದ್ದರೆ ಇನ್ನೇನು ಸೋಲು ಖ೦ಡಿತ ಎನ್ನುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಆತ೦ಕ ಇತ್ತು. [ಭಾರತ-ಬಾಂಗ್ಲಾ ಕ್ವಾರ್ಟರ್ ಕದನಕ್ಕೆ ಪಾಕಿಸ್ತಾನಿ ಅಂಪೈರ್]

ಫಾರ೦ನಲ್ಲಿಲ್ಲದ ರೋಹಿತ್ ಶರ್ಮ, ಅದೃಷ್ಟದ ಮೇಲೇ ಬದುಕುತ್ತಿರುವ ಶಿಖರ್ ಧವನ್, ಅಶಿಸ್ತಿನಿ೦ದ ಆಡುತ್ತಿರುವ ಅಜಿ೦ಕ್ಯ ರಹಾನೆ, ಇಷ್ಟ ಬ೦ದಹಾಗೆ ಬ್ಯಾಟು ಬೀಸುವ ಸುರೇಶ್ ರೈನಾ, ನಿರೀಕ್ಷೆಯ೦ತೆ ಆಡದಿರುವ ಜಡೇಜಾ ಇ೦ಥವರನ್ನೆಲ್ಲಾ ನ೦ಬಿಕೊ೦ಡು ನಿಜವಾಗಿ ಗಾ೦ಭೀರ್ಯದಿ೦ದ ಅಭಿನ೦ದನಾರ್ಹ ಆಟ ಆಡುತ್ತಿರುವರೆ೦ದರೆ ಧೋನಿ ಮತ್ತು ಕೊಹ್ಲಿ ಮಾತ್ರ. ಈ ಎಲ್ಲಾ ದೌರ್ಬಲ್ಯಗಳನ್ನೂ ಕೊನೆಯ ಪ೦ದ್ಯ -ಜಿ೦ಬಾಬ್ವೆ ಮೇಲಿನ ಪ೦ದ್ಯ- ಸಾಬೀತು ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿತು. ಹೇಗೂ ಕ್ವಾರ್ಟರ್ ಫೈನಲ್ ಗೆ ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ ಅ೦ದುಕೊ೦ಡು ಅವತ್ತು ಧೋನಿ ಏನಾದರೂ ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿಯಿ೦ದ ಆಡಿದ್ದರೆ ಪ೦ದ್ಯ ಕೈಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು.

ಪ೦ದ್ಯಶ್ರೇಷ್ಠ ಎ೦ದು ಹೆಸರು ಮಾಡಿದ ರೈನಾ ಆಟದ ಪರಿ ನೋಡಬೇಕಿತ್ತು. ಮೊದಲ ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ರನ್ನನ್ನು ಎಷ್ಟು ಪರದಾಡಿಕೊ೦ಡು ಹೊಡೆದರೆ೦ದರೆ, ಇನ್ನೊ೦ದೆಡೆ ಇದ್ದ ಧೋನಿ ಪ್ರತೀ ಬಾಲಿಗೂ ಹೋಗಿ ಸೂಚನೆ ಕೊಟ್ಟು ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ಎರಡೆರೆಡು ಸುಲಭ ಜೀವದಾನ ಪಡೆದು ಸೆ೦ಚುರಿ ಹೊಡೆದಾಗ ಬೇಸರವಾಗಿದ್ದು ಜಿ೦ಬಾಬ್ವೆ ಆಟಗಾರರು ಬಿಟ್ಟ ಸುಲಭ ಕ್ಯಾಚು, ರನ್ ಔಟ್ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಕೈಚೆಲ್ಲಿದಾಗ. ನತದೃಷ್ಟದ ಜಿ೦ಬಾಬ್ವೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ವೀರೋಚಿತ ಸೋಲು ಅನುಭವಿಸಿತು. ಅದರಲ್ಲೂ ಯಾವ ಬೌಲರ್ ಗೂ ಅಧೀರರಾಗದೇ ಟೇಲರ್ ಹೊಡೆದ ಸೆ೦ಚುರಿ ಮನಮೋಹಕವಾಗಿತ್ತು, ಅದು one of the best innings ಆಗಿತ್ತು. ನಮ್ಮ ಸ್ಪಿನ್ನರ್ ಗಳನ್ನು ಬೆವರಿಳಿಸಿ ಎಕ್ಸ್ ಪೋಸ್ ಮಾಡಿದರು. ಭಾರತದ ಬೌಲಿ೦ಗ್ ವಿರುದ್ಧ ಹೇಗೆ ಆಡಬೇಕು ಎ೦ದು ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟರು.

ಈ ಪ೦ದ್ಯದಲ್ಲಿ ಭಾರತ ಗೆದ್ದಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಅಭಿನ೦ದನೆ ಸಲ್ಲಬೇಕಾದ್ದು ಜಿ೦ಬಾಬ್ವೆ ತ೦ಡಕ್ಕೆ. ಇಲ್ಲಿ ಧೋನಿ ಒ೦ದು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದರು, ಬೆ೦ಚ್ ನಲ್ಲಿದ್ದ ಆಲ್ರೌ೦ಡರ್ ಸ್ಟೂವರ್ಟ್ ಬಿನ್ನಿ ಮತ್ತು ಭುವನೇಶ್ವರ್ ಕುಮಾರ್ ರನ್ನು ಆಡಿಸಬಹುದಾಗಿತ್ತು. ಮು೦ದಿನ ಪ೦ದ್ಯಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಆಪ್ಷನ್ ಇರ್ತಾ ಇತ್ತು. [ಕ್ವಾರ್ಟರ್ ಫೈನಲ್ ತಂಡ, ವೇಳಾಪಟ್ಟಿ]

ಬಿಡಿ, ನಾವು ಎಷ್ಟೆಂದರೂ ಭಾರತೀಯರು, ನಮ್ಮ ಬೆನ್ನು ನಾವೇ ತಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಗೆದ್ದಾಗ ಅತೀ ಹೊಗಳುತ್ತೇವೆ, ಸೋತಾಗ ಅಲ್ಲೇ ಹುಗಿದುಬಿಡುವಷ್ಟು ಕೋಪಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಇದಕ್ಕಿ೦ತಾ ಹೆಚ್ಚೇನೂ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ನಿಜ, 'ಕ್ರಿಕೆಟ್'ನಲ್ಲಿ if & but ಗಳಿಗೆ ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲ, ಜಯವೇ ಅ೦ತಿಮ ತೀರ್ಪು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳೋಣ. ಆದರೆ ಮು೦ದೆ ಇದೆ ನೋಡಿ ನಿಜವಾದ ಸವಾಲು. ಬಾ೦ಗ್ಲಾ ಒ೦ದು ದುರ್ಬಲ ತ೦ಡ ಎ೦ದು ಕಲ್ಪನೆ ಮಾಡಿಕೊ೦ಡು ನಾವೀಗಲೇ ಸೆಮಿಫೈನಲ್ ತಲುಪಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ ಎ೦ಬ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿದ್ದೇವೆ.

ಗವಾಸ್ಕರ್ ಸರಿಯಾಗೇ ಹೇಳಿರುವ೦ತೆ ಬಾ೦ಗ್ಲಾದೇಶ ಒ೦ದು ಅಪಾಯಕಾರಿ ತ೦ಡ. ಇ೦ಗ್ಲೆ೦ಡನ್ನು ಹಣ್ಣುಗಾಯಿ ನೀರುಗಾಯಿ ಮಾಡಿತು, ಅ೦ತೆಯೇ ಎಷ್ಟೋ ಪ೦ದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚರಿ ಫಲಿತಾ೦ಶ ಒದಗಿಸಿದೆ. ಭಾರತ ಈ ಕೇರ್ ಲೆಸ್ ಆಟಗಾರರನ್ನು ನೆಚ್ಚಿಕೊ೦ಡರೆ ಜಯದ ಹಾದಿ ಕಷ್ಟ. ಸಿಕ್ಕಿರುವ ಬ೦ಗಾರದ೦ಥ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊ೦ಡು, ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿ೦ದ, ಗ೦ಭೀರವಾಗಿ ಆಡಿ ವಿಶ್ವಕಪ್ಪನ್ನು ಮತ್ತೆ ಗೆದ್ದುಬರಲಿ ಎ೦ದು ಆಶಿಸೋಣ, ಮತ್ತೆ ವಿಶ್ವ ವಿಜಯ ಸ೦ಭ್ರಮವನ್ನು (ಶಿವಾಜಿನಗರದಲ್ಲಿ) ಪಟಾಕಿ ಹೊಡೆದು ಆಚರಿಸೋಣ!